dokun

Sivas’ı dünyaya tanıtan el sanatlarından birincisi halıcılık, ikincisi ağızlıkçılıktır.

Bunların yanında kilim, Tülüce, Gürün Şalı dokumacılığı, bakırcılık, gümüş işçiliği, çakı bıçak yapımcılığı, tarak işçiliği, saraçlık, Yenihan Bebek ve çorap örücülüğü diğer köklü el sanatlarıdır.

Sivas Bıçağı, Sivas Ağızlığı Kalemi, Sivas Kemik Tarağı ve Sivas Gümüşü hediyelik eşya olarak ziyaretçiler tarafından tercih edilmektedir.

Çubukçuluk veya Ağızlıkçılık 

“Ağızlıkçılık” veya “Çubukçuluk” ismiyle anılan el sanatının başlangıcı 1800'lü yıllara dayanır. Sivas ağızlıklarının yapımında "Germişek ya da Karamuk" denilen ağaç cinsleri kullanılır.

Sivas’taki ağızlıkçılar kalem, kalemlik, tığ sapı, şamdan ve minare maketi gibi hediyelik eşyalar da yapmaktadırlar. Üretilen ağızlık ve kalemin üzerine ince renkli ipeklerden yararlanılarak ‘’Sivas Hatırası’’ veya kişi adları yazılır. 

Sivas El Halısı 

Sivas el halıları, Selçuklu devrinden (13.yy) beri süregelen bir geleneğin ve özgün bir çalışmanın ürünüdür. Tescilli Sivas el halılarının en belirgin özellikleri kullanılan ipliğin inceliği, ip boyamalarının orijinalliği, dokumadaki ustalık, ilmek sayısının fazlalığı ve üzerindeki motif, desen ve renk uyumunun ahengidir.

Gümüşçülük 

Gümüş işçiliği azimle ve sabırla yürütülen bir meslek dalıdır. Bu sabrın sonunda ortaya çıkan bir tablo, sandık, ayna, kolye, yüzük, küpe oluncaya kadar uzun bir serüvenden geçer. Usta tabaka halinde ve farklı mikronlardaki gümüş plakayı yüksek ateşte "tav"a tabi tutar, gümüşün sertliğini alır. "Tavlama" işi biten levha üzerinde işlem yapılacak hale gelmiştir ve artık istenilen ölçülerde kesilebilir. Bundan sonraki iş ustanın maharetine kalmıştır.

Sivas Bıçağı

Kentte bulunan bıçak atölyelerinde genellikle kılıç tipi bıçaklar, bağ bıçakları, büyük ekmek bıçakları, bir, iki, üç ağızlı ya da ustura tipi bıçaklar üretilir. Kentin özellikle kara saplı bıçakları ünlüdür. Çakı ve bıçakların ağızları "namlu" denilen çelikten, sapları ise boynuzdan yapılır. Sivas Bıçağı coğrafi işaret alarak tescillenmiştir.

Sivas Kilimi 

Kilim dokumacılığı daha çok köylerde gelişmiştir. Yaygın olarak kullanılan kilimler; yan kilim, kebir orta kilim, çul kilim, deve tüylü kilim, nakışlı kilim, kırmızı ve beyaz kilim gibi isimlerle anılırlar.

Sivas çevresinde tescilli Şarkışla kilimleri meşhurdur. Desenler ve motifler dikdörtgen veya eşkenar dörtgen şeklindedir. Sivas çevresi kilimlerinde bitkisel ve hayvansal motiflerin yanında geometrik ve sembolik motifler de kullanılmaktadır. Al, yeşil, mavi, kara ve turuncu en yaygın renklerdir.

Sivas kilimlerinin tümüyle yünden dokunması, çözgünün sık olması ve çözgüde düğüm ya da eklemlerden özenle kaçınılması değerini artıran özelliklerdir.

Sivas Kemik Tarağı 

Sivas kemik tarağı koç, manda ve öküz boynuzundan yapılır. Yapılacak tarağın şekline göre kaba olarak kesilir ve düzeltilir. Düzeltilen kemiğe dişler açılarak uçları eğelenerek sivriltilir. Son işlem olarak parlatılan kemik tarak, artık kullanıma hazırdır.